Στην εποχή μας, που η δυνατότητα ν’ απολαμβάνουμε δροσερό, καθάριο νερό πηγής, όλο και σπανίζει, είμαστε αναγκασμένοι να καλύπτουμε τη βιοτική μας αυτή ανάγκη, με νερό δικτύου ή εμφιαλωμένο.
Τα προβλήματα στο νερό των δικτύων, ως γνωστόν, εστιάζονται κατά πρώτον στην επιβάρυνση του υδροφόρου ορίζοντα από την άμετρη χρήση λιπασμάτων και φυτοφαρμάκων. Επίσης στα βιομηχανικά κατάλοιπα, οικιακά λύματα και άλλες ρυπογόνους ουσίες που «εμπλουτίζουν» καθημερινά τα ποτάμια και τις λίμνες μας.
Μείζονος σημασίας είναι επίσης η κατάσταση των σωληνώσεων, πολλές εκ των οποίων είναι ακόμα από αμίαντο, γνωστό καρκινογόνο υλικό. Και τελευταίο, αλλά εξίσου σοβαρό, είναι το θέμα της επεξεργασίας του νερού με χλώριο, για να σκοτώνει τους παθογόνους μικροοργανισμούς. Το οποίο χλώριο όμως θεωρείται επισήμως επικίνδυνο αέριο.
Αυτά τα προβλήματα έχουν ωθήσει τον κόσμο σε κατανάλωση εμφιαλωμένου νερού, ή στη χρήση διάφορων συστημάτων οικιακής επεξεργασίας του νερού της βρύσης, ώστε να μην επιβαρύνεται ο οργανισμός με ανεπιθύμητα στοιχεία.
Το εμφιαλωμένο νερό είναι η «εύκολη» λύση. Ο προβληματισμένος καταναλωτής, βλέπει ότι το νερό σε φιάλη τουλάχιστον δεν περιέχει χλώριο, αμίαντο και άλλες ρυπογόνους ουσίες που μπορεί να έχει το νερό της βρύσης. Όμως το υλικό PET των πλαστικών μπουκαλιών, δεν είναι καθόλου αθώο. Ίσως μέχρι τους 18 οC να είναι σχετικά ακίνδυνο, αλλά οι συνθήκες μεταφοράς και αποθήκευσης σε μια ζεστή χώρα όπως η Ελλάδα, δεν εξασφαλίζει ουδόλως αυτή την προϋπόθεση.
Έρευνες έχουν δείξει ότι οι χημικές ουσίες του πλαστικού που μπορεί να ελευθερωθούν στο νερό, λόγω υψηλής θερμοκρασίας ή από την επαναχρησιμοποίηση αυτών, είναι κατά πάσα πιθανότητα επιβαρυντικές για τον οργανισμό μας. Τουλάχιστον οι πιστοί των εμφιαλωμένων ας προτιμούν τις γυάλινες συσκευασίες.
Η άλλη λύση, όπως προαναφέραμε, είναι το φιλτράρισμα του νερού. Όλο και περισσότερα νοικοκυριά αναζητούν ένα καλό φίλτρο που να εξασφαλίζει την επιθυμητή καθαρότητα. Ας δούμε λοιπόν συνοπτικά διάφορα συστήματα που κυκλοφορούν.
Φίλτρα ενεργού άνθρακα. Ο ενεργός άνθρακας είναι το φιλικότερο υλικό επεξεργασίας του νερού, γιατί έχει την ιδιότητα να κρατάει το χλώριο, τα κατάλοιπα των σωληνώσεων, αιωρούμενα σωματίδια και μικροοργανισμούς, χωρίς να στερεί το νερό από τα χρήσιμα στοιχεία για τον οργανισμό, δηλαδή ασβέστιο, μαγνήσιο, κάλιο, νάτριο. Φυσικά κυκλοφορούν πολλοί τύποι φίλτρων ενεργού άνθρακα, με απόδοση που εξαρτάται από τη σύσταση, την πυκνότητα και τον όγκο του υλικού. Είναι σημαντικό όμως να αλλάζει το φίλτρο στην ώρα του, αλλιώς δεν προσφέρει ουσιαστική κάλυψη.
Φίλτρα UV. Αυτά έχουν μια λάμπα υπεριώδους φωτός, η οποία σκοτώνει τους μικροοργανισμούς που αναπτύσσονται στο νερό. Συνδυάζονται συνήθως με φίλτρα ενεργού άνθρακα, για την κατακράτηση των ξένων σωματιδίων και ανεπιθύμητων στοιχείων. Δηλαδή τα φίλτρα UV είναι μια ενισχυμένη μορφή φίλτρου ενεργού άνθρακα.
Φίλτρα αντίστροφης όσμωσης. Το σύστημα αυτό επεξεργάζεται το νερό σε πολλές φάσεις. Το περνάει από 3-5 φίλτρα διαφορετικής σύστασης, τα οποία κατακρατούν τα περισσότερα ανεπιθύμητα στοιχεία. Στερούν όμως το νερό και από χρήσιμα στοιχεία για τον οργανισμό μας. Οι υπέρμαχοι της μεθόδου αυτής, υποστηρίζουν ότι τα καλά στοιχεία που κρατούνται, τα παίρνει το σώμα μας από τις τροφές. Οι επιφυλακτικοί εστιάζονται στο γεγονός ότι προσφέρει καθαρό μεν, αλλά φτωχό σε στοιχεία και ζωτική ενέργεια νερό. Είναι βεβαίως μια λύση για περιοχές με πολύ επιβαρημένα νερά, όπου τα απλά φίλτρα δεν προσφέρουν σωστή κάλυψη.
Αποστακτήρες. Οι συσκευές αυτές εξατμίζουν και υγροποιούν ξανά το νερό, προσφέροντας έτσι αποσταγμένο νερό, χωρίς καθόλου στοιχεία και γεύση. Πάλι οι γνώμες διίστανται, κατά πόσο καλύπτει τις συνολικές ανάγκες του οργανισμού μας, ένα νερό απαλλαγμένο από τα χρήσιμα στοιχεία. Σε περιπτώσεις ακατάλληλων νερών προς πόσην, ίσως να είναι όμως μια καλή λύση.
Υγροποιητές αέρα. Αυτές συλλέγουν την υγρασία από την ατμόσφαιρα και την υγροποιούν. Κι εδώ υπάρχει πάλι το θέμα της έλλειψης στοιχείων. Φυσικά σε άνυδρες περιοχές και νησιά, όπου το πρόβλημα δεν είναι αν το νερό είναι φτωχό ή πλούσιο, αλλά αν θα υπάρχει αύριο όσο χρειάζεται, ίσως να είναι μια ικανοποιηρική λύση.
Συσκευές οζονισμού. Οι συσκευές αυτές παίρνουν οξυγόνο από την ατμόσφαιρα και το προσθέτουν στο νερό, σε μορφή Ο3 (όζοντος). Το νερό αυτό έχει οξειδωτικές ιδιότητες, οι οποίες εξασφαλίζουν ότι είναι απαλλαγμένο από μικροοργανισμούς και σε ορισμένες περιπτώσεις δρα και θεραπευτικά. Δεν κατακρατούν όμως το χλώριο ή άλλα ανεπιθύμητα στοιχεία, εκτός αν συνδυάζονται με άλλα φίλτρα.
Το όζον είναι ένα επικίνδυνο αέριο – εισπνεόμενο μπορεί να κάψει τα πνευμόνια – γι αυτό θέλει προσοχή στη χρήση της συσκευής. Το οζονισμένο νερό, πρέπει κανονικά να πίνεται 10-15 λεπτά μετά τη διαδικασία οζονισμού, ώστε να εξατμιστεί το όζον και να μην υπάρχει οξείδωση του οργανισμού. Νερό με όζον, πρέπει να καταναλώνεται με παρακολούθηση ιατρού, για αποφυγή υπερ-οξείδωσης του οργανισμού. Η οξείδωση θεωρείται η αιτία γήρανσης και φθοράς των κυττάρων.
Συσκευές Ιονισμού. Οι ιονιστές νερού είναι νέοι στη Ελληνική αγορά, αλλά δεν είναι μια νέα εμπορική πατέντα. Στην Ιαπωνία και την Κορέα, από τη δεκαετία του 60 έχουν ανακαλύψει τις ιαματικές ιδιότητες του ιονισμένου νερού και κυκλοφορούν με έγκριση των αντίστοιχων Υπουργείων Υγείας, σαν «Συσκευές βελτίωσης της Υγείας».Η συσκευή ιονισμού φιλτράρει πρώτα το νερό της βρύσης και στη συνέχεια το διαχωρίζει με ηλεκτρόλυση, σε αλκαλικό και όξινο. Η διαδικασία είναι φυσική και δεν αλλοιώνει τη σύσταση του νερού. Χωρίζονται απλώς τα στοιχεία ανάλογα με το ηλεκτρικό τους φορτίο. Το αλκαλικό νερό έχει αντιοξειδωτικές και ενυδατικές ιδιότητες που ενισχύει τη σωστή λειτουργία των κυττάρων και βοηθάει στην απομάκρυνση των τοξινών. Το όξινο νερό έχει οξειδωτικές και μαλακτικές ιδιότητες και είναι ιδανικό για εξωτερική χρήση.Το μειονέκτημα του συστήματος αυτού είναι ότι δεν προσφέρεται για πολύ επιβαρημένα και σκληρά νερά.
Αυτοί είναι οι γνωστότεροι τρόποι βελτίωσης του πόσιμου νερού. Πριν κάποια χρόνια, το θέμα «πόσιμο νερό», δεν ήταν πρωτεύον κι ένα καλό φίλτρο θεωρείτο πολυτέλεια. Πλέον όμως δεν είναι καθόλου πολυτέλεια· είναι βασική βιοτική ανάγκη. Φιλτραρισμένο ή εμφιαλωμένο είναι δική σας επιλογή…γιατί το καθαρό νερό είναι υγεία.Γιώργος Κ.
Μόλις δείτε αυτό το βίντεο από την εκπομπή του Δημήτρη Μάρκου στο Channel 9 ένα πείραμα-σοκ για το νερό που πίνουμε και μαγειρεύουμε, σίγουρα θα τρομάξετε!
Φανταστείτε τι πίνουμε και τι τρώμε μέσω των μαγειρεμένων φαγητών, όταν το νερό είναι αφιλτράριστο....
Μετά τα όσα φοβερά και τρομερά είδατε, προφανώς αναστατωθήκατε! Λογικό!
Αυτό που πρέπει να κάνετε είναι να επιδείξετε ψυχραιμία και να αγοράσετε φίλτρο για να μην φθάνει το χλώριο στο ποτήρι και το πιάτο σας μέσω των φαγητών που μαγειρεύετε!
Συντάχθηκε από τον/την κόμπρα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου